Bir kahve daha?

Bir kahve daha?...
Gözlerimi yudumluyorum sabaha doğru.
Kalan aşklarım eriyor şeker misali.
Zifir karası bir kahve.
Karşımda pencere..
Nasıl güzel her şey camın ardından.
Bilinmeyenler 'hiç yok' gibi
İşin aslı her şey 'gün gibi'
Açılsa bir an esecek rüzgar.
Ne var ne yok, dağıtacak her şeyi.
Belki yıpranmış mektupları.
Belki de senden kalan tüm anıları.

Bir kahve daha?
-Olur elbette..
Bol şekerli olmasın, tadından içilmiyor sonra.
Bir kuyudayım aslında.
Yok oluş gibi ve her an var olacak gibi.
Gözükmüyor ise sonu;
Atıver kendini birden bire şu boşluğa
Boşversene..
Sonu olmayan bir şey söyle ?

Bir kahve daha...?
-Hayır. 
Sayılmıyor artık hatırlar bunca ''acılıkta''.
Kırk yılmış, 
Kırk gün bile dayanmıyor anlasana.


Yazan : EVŞİN KAYA