En Son Özgürlük Gelir
Tüm yazılan defterler gibi hayat aslında.
Silersin ,geriye kalır izleri sen karalasan da
Ve çevirirsin sayfaları sırayla
Tekrar tekrar yazılanlar işte
orada
Tam karşında.
Karalamak dersin , ne saçma !
Sonradan alırsın bir defter
Sanki hiç yazmamışsın gibi
davranırsın ona
Sonra yine başa
Sen farketmeden her an
geçmişinden bir parça
Ve sonra yazmak dersin, ne saçma !
Aslında yaşadıkların saçma ve
aptalca
Ama öğretiyor zamanla
Tıpkı bir öğretmen gibi
Daha sert görünüyor sadece
Hepsi o kadar.
Bir kuş tüyü kadar hafif ruhun
sen yazmadıkça
Sen okumadıkça gözlerin bile
hatırlamaz geçmişi
Sen hatırlamadıkça istemez
geçmişte yaşanan tek zerreyi
Zamanla unutulur her şey tüm
unutulanlar gibi
Ve zamanla büyür insan,
kundaktaki bir çocuk gibi.
Artık büyüme vakti geldiğinde,
Sıralanır pişmanlıklar , yaşanmışlıklar
Artık büyüme vakti geldiğinde
Hata yapma sansın azalır
hataların yeter sana
Artık büyüme vakti geldiğinde
hatalarını sevmeye başlarsın
Ve artık büyüdüğünde
Hatalarınla özgür, aşık ve
mutlusundur
Kendini biliyorsun artık, o yeter
sana.
Evşin Kaya
02.05.2015
11:25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder