Dibini Görmeden Ölmeyin

Dibini Görmeden Ölmeyin

Mutsuzdur insanoğlu kimi zaman.

Sırra kadem basar belki haftalarca.

Kimi zaman sustukça büyütür daha da.

Ya da en derin yaralar silinir belki bir anda.

Mutsuzdur insanoğlu... Ne hayattan zevk almaya çalışır, ne de elindeki ile yetinmeyi başarabilmeye çalışır.
Mutluluk en küçük şeylerde saklıdır halbuki.
Bir kelebeğin kanat çırpışında, bir çiçeğin en güzel kokusunu yaymasında, bir bebeğin kahkahasını duymasıyla.
Hayat ayrıntılarda mı saklıdır yoksa ?
Kendi kendimizi mutsuz edip duruyoruz durmadan, bıkmadan ve hiç usanmadan.
İnsanlar bizi sevmiyor diye yakınıp duruyoruz kimi zaman.
Halbuki kendimizi sevmeyi öğrenmek istemiyoruz hiç bir zaman.
Başkalarının sevmesi bizim kendimizi sevmemizden koca bir fark ile öne geçiyor her zaman.
Oysa ki bu aynalar kimi gösteriyor bakmıyoruz bile. O aynayı karşımızdakinde görmeye çalışıyoruz.
Her daim kendimizi beğendirmeye çalışıyoruz,
Onlara, bunlara,şunlara...

Ben ne kadar güzelim demeli insan, 

Ben aslında umut doluyum, 

Ben neşe kaynağıyım,

Ben her çocuk gibi hayalperestim

Pembe bir dünyadan bakıyorum dünyaya.

Çünkü ben biraz çılgınım, 

Kafama eseni yapmalıyım,

Kim ne derse desin 

Ben buyum ...

Demeli insan.

Ama her daim bir kabullendirme ve kabullendirememe korkusu yatıyor içimizde. 
-Ya o ne derse ? 
-Ya yanlış anlarsa
-Ya beni kötü nitelendirirse
-Saçma hareketler mi yapıyorum yoksa ?
-Neden o kadar güzel değilim?
-Neden o kadar uzun değilim?

Her daim kabullendirme işlemiş tüm vücudumuza. Her zerremize... Böyle böyle, kaçırmışız hayatı en güzel yerlerinde. Anı yaşamaktan uzaklaşmış ruhlarımız adeta. Şimdi sadece resimlerden hatırlıyoruz çoğu şeyi.Zihinlerimize yerleşmemiş bile.

Ama öyle olmamalı insanoğlu.
İnsanlar ne der diye yaşamayı bırakmalı. Bir aşk bulup tüm hayatını ona adamalı. Bir dost bulup en şen kahkahaları atmayı başarmaya çalışmalı. Bir evcil dost edinip; saf sevgiyi ruhunda barındırmalı.
en küçük şeylerden bile keyif almayı başarmalı. İnsan kendi içinden gelen ne varsa onu yaşamalı. Ağzına ne  geliyorsa yüzüne onu haykırmalı. Korkmadan utanmadan, kötü olurum diye düşünmeden, yalan konuşmayı bırakmalı.

İnsanlar ne der diye yaşamamalı. Sizi eleştiren takip eden insanlara bir bakın. Sizi kötü anlatan insanlara bir daha bakın. Onların hayal ettiği aşkı mı yaşıyorsunuz? O hayata mı sahipsiniz ?Yoksa sahip olamadığı şeylere mi sahipsiniz? Yoksa siz dünyayı en güzel şekilde görebiliyorken onun at gözlükleri gözlerine mi yapışmış? Siz bırakın kendinizi hayata, olması gerektiği gibi değil, olmasını istediğiniz gibi dibine kadar yaşayın!

Ve  hayatın dibini görmeden sakın gözlerinizi kapatmayın.

Yazan : Evşin KAYA 
13.11.2015