Deniz'in Korkağı

O gün, canı denize girmek istememişti hiç .Ya suyu soğuk gelmişti yada dalgalar gözünü korkutuyordu. Kumsalda oturup, sıcak kumlara ayağını sokmaktan daha büyük bir keyif almadığını söylüyordu hep. Halbuki içten içe tam bir deniz tutkunuydu. Bir erkeğin maç sevdası kadar deniz sevdası vardı onun yüreğinde. Ama hiçbir zaman da denizin dalgasında kendisini kaybetmek istemiyordu. Biliyordu ,deniz yine oradaydı ve bir gün o dalgalar yerini dümdüz masmavi bir hale bırakacaktı. O günü bekleyene kadar o mükemmel maviliğin yanına yaklaşamadı. Ama bir gözünü de onun üzerinde tutmaktan hiç sakınmadı. Gitmese de hep onu izliyor ve izledikçe hüzünleniyordu. Belki korkularını yenebilirdi ama bunu yenmek için ne bir adım atıyordu ne de başka bir şey yapıyordu.  Uzaktan sevmek her zaman cazip gelen bir durumdu zaten. Ne var ki bir gün deniz onu terk edecek, kendisini ona aşık kaptanlara bırakacaktı. Deniz'in istediği , hırçınlığıyla dalgasıyla bazen dümdüz mavilikleri yansıtarak güneşli bir günün en keyifli anlarını da yaşatabilirdi. Kötüsüne katlanmadan güzelliğin zevkine varmasını istemiyordu. Bunun için ona aşık insanlara kendisini bıraktı ve artık gerçek denizciler hem dalgası ile hemde dümdüz parlak sularını el üstünde tutuyor denizi memnun ediyordu. Diğeri ise artık sadece uzaktan izleyebildi , mecburiyettendi.

YAZAN : EVŞİN KAYA